เด็กที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา

                    บุคคลที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา โดยทั่วไปแล้วจะใช้ที่คะแนนจากแบบทดสอบ                   

คำจำกัดความ

     ทางเชาว์ปัญญา (IQ TEST) เป็นตัวบ่งชี้        บุคคลโดยทั่ว ๆ ไปจะมีระดับเชาว์ปัญญา (IQ)  อยู่ 
     ระหว่าง  90-109    หรือ 90-110      หากมีระดับเชาว์ปัญญา (IQ) สูงกว่า 110 ขึ้นไป  จัดว่าเป็น 
    จัดว่าเป็นบุคคลที่ค่อนข้างฉลาด (bright) ไปจนถึงฉลาดมาก (very Superior)       และถ้ามีระดับ
    เชาว์ปัญญา (IQ) ต่ำกว่า 90  ลงมา   ถือว่าเป็นบุคคลบกพร่องทางสติปัญญา     แต่อย่างไรก็ตาม
    การใช้ระดับเชาว์ปัญญาก็อาจจะไม่เพียงพอ               ต้องพิจารณาระดับความสามารถด้านอื่นๆ 
    ประกอบด้วย
                   ดังนั้น  ในทางด้านการศึกษาจึงให้ความหมายของบุคคลที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา
     ว่าหมายถึง    คนที่พัฒนาการช้ากว่าคนทั่วไป        เมื่อวัดระดับเชาว์ปัญญาโดยใช้แบบทดสอบ
     มาตรฐาน    แล้วมีระดับเชาว์ปัญญาต่ำกว่าคนทั่วไป       และความสามารถในการปรับเปลี่ยน
     พฤติกรรมต่ำกว่าเกณฑ์ทั่วไปอย่างน้อย 2 ทักษะหรือมากกว่า      ทักษะดังกล่าประกอบด้วย

                   -  ทักษะการสื่อความหมาย                   -  ทักษะทางสังคม
                   -   ทักษะการใช้สาธารณสมบัติ            -   ทักษะในการเรียนวิชาการเพื่อชีวิตประจำวัน 
                   -   การดำรงชีวิตในบ้าน                        -   การดูแลตนเอง
                   -   การควบคุมตนเอง                             -   สุขอนามัย และความปลอดภัย 
                   -   การใช้เวลาว่าง                                   -  การทำงาน

     ลักษณะอาการและความรุนแรง
                  ซึ่งลักษณะความบกพร่องทางสติปัญญานี้ สามารถพบได้ตั้งแต่แรกเกิดจนอายุก่อน 18 ปี 
     และอาจแบ่งความบกพร่องของสติปัญญาได้เป็น 4 ระดับ ดังนี้ คือ
               1. บกพร่องระดับน้อย (Mild)   ระดับเชาว์ปัญญา 50 - 70       บุคคลที่มีความบกพร่องทาง
    สติปัญญา  จะอยู่ในกลุ่มนี้เป็นส่วนใหญ่ (ประมาณร้อยละ 85)   เด็กในกลุ่มนี้บางคนก็พอเรียนได้
    เรียกว่า  “ กลุ่มเรียนได้ : EMR ” ( Educable Mentally Retarded ) คือกลุ่มที่มีความสามารถเรียน
    ได้จนถึงชั้นประถมปีที่ 6      เมื่อเข้าสู่วัยผู้ใหญ่จะมีความสามรถปรับตัวได้เทียบเท่ากับเด็กวัยรุ่น 
    เด็กกลุ่มนี้ยังต้องการคำชี้แนะและการช่วยเหลือเพราะมักไม่รู้จักแยกแยะเหตุผลและมอง  ไม่เห็น
    ผลของการกระทำของตัวเอง หากเด็กกลุ่มนี้ได้รับการศึกษาพิเศษที่เหมาะสมแล้ว      ก็จะสามารถ
    เรียนรู้และสามารถประกอบอาชีพได้ในระดับหนึ่ง
                 2. บกพร่องระดับปานกลาง (Moderate)  ระดับเชาว์ปัญญา 35 - 55  เชื่อว่าบุคคลที่มีความ
   บกพร่องทางสติปัญญาจะอยู่ในกลุ่มนี้ประมาณร้อยละ 10 บางครั้งก็เรียกว่า “ กลุ่มฝึกได้ : TMR” 
   (Trainable Metally Retarded)  มีความสามรถพอฝึกอบรมได้และเรียนรู้ทักษะเบื้องต้นง่ายๆ  ได้
    คือ  เรียนได้ระดับประถมศึกษาปีที่ 2      เมื่อเข้าสู่วัยผู้ใหญ่มักจะแสดงอาการเงอะๆ  งะๆ     การ 
    ประสานสัมพันธ์ของอวัยวะการเคลื่อนไหว  และประสาทสัมผัสไม่ค่อยดีนัก        ควรได้รับการ
    ศึกษาในโรงเรียนศึกษาพิเศษเฉพาะความพิการ 
                 3 . บกพร่องระดับรุนแรง (Severe)   ระดับเชาว์ปัญญาประมาณ 20 - 40   เชื่อว่าบุคคลที่มี
ี    ความบกพร่องทางสติปัญญา  จะอยู่ในกลุ่มนี้ประมาณร้อยละ 4 บางครั้งเรียกว่า  “ กลุ่มต้องพึ่งพิง ”
   ไม่สามารถเรียนได้     ส่วนใหญ่จะพบความพิการบกพร่องทางการเคลื่อนไหว   การพูดและภาษา 
   ร่วมอยู่ด้วย          อาจจะฝึกหัดการช่วยเหลือตนเองในกิจกรรมประจำวันเบื้องต้นง่ายๆ  ได้เท่านั้น
   ต้องการความช่วยเหลือจากบุคคลอื่นมาก

               4 . บกพร่องระดับรุนแรงมาก (Profound)   ระดับเชาว์ปัญญาประมาณ 20 - 25 หรือต่ำกว่า 
   20   เชื่อว่าบุคคลที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาจะอยู่ในกลุ่มนี้ประมาณร้อยละ 1   เป็นกลุ่มที่ไม่
   สามารถฝึกทักษะต่างๆ ได้          ส่วนใหญ่มักจะมีรูปร่างผิดปกติ      ต้องพึ่งการดูแลช่วยเหลือทาง
   การแพทย์เท่านั้น

      สาเหตุของความบกพร่องทางสติปัญญา
       ส่วนใหญ่ไม่สามารถระบุหาสาเหตุที่ชัดเจนได้ (ร้อยละ 30 - 50)    มักเกิดจากหลายสาเหตุ 

เป็นปัจจัยร่วมกัน  ทั้งปัจจัยทางชีวภาพ และปัจจัยทางจิตสังคม    ปัจจัยทางชีวภาพ เป็นสาเหตุ

ได้ตั้งแต่ขณะตั้งครรภ์ ขณะคลอด และหลังคลอด มักพบมีความผิดปกติอื่นร่วมด้วย สาเหตุได้แก่             

                                      -  โรคทางพันธุกรรม
                                      -   การติดเชื้อ
                                      -   การได้รับสารพิษ
                                      -   การขาดออกซิเจน
                                      -   การขาดสารอาหาร
                                      -   การเกิดอุบัติเหตุต่างๆ 

                      ลักษณะบางอย่างที่พอสังเกตได้
                          1.  มีพัฒนาการโดยทั่วไปช้า 
                          2.  มีความสามารถทางการเคลื่อนไหวน้อยกว่าเด็กในวัยเดียวกัน 
                          3.  อวัยวะบางส่วนมีรูปร่างผิดปกติ 
                          4.  กล้ามเนื้อทำงานประสานกันไม่ดีนัก 
                          5.  เรียนรู้ช้า 
                          6.  มีพัฒนาการทางภาษาช้า ภาษาไม่สมวัย 
                          7.  มีช่วงสมองสั้น
                          8.  ลืมง่าย สับสนง่าย 
                          9.  ชอบลอกเลียนแบบไม่ใช้ความคิดตนเอง 
                          10. ช่วยเหลือตนเองในชีวิตประจำวันได้ต่ำกว่าวัย